Έκθεση της Ιεραπετρίτισας Μαρίας Μενεγάκη

 

«Η πρώτη εικόνα που έχω απ’ τον εαυτό μου, είναι σαν μωρό στρατάρικο να κρατώ ένα μολύβι και να ζωγραφίζω όλους τους τοίχους του σπιτιού, πράγμα για το οποίο δεν μου έγινε ποτέ παρατήρηση.

 

Θεωρώ ότι είμαι ερασιτέχνης ζωγράφος, μιας  που μέχρι τώρα, στα 50 μου, πάντα σκιτσάρω και ζωγραφίζω, ζω δηλαδή».

 

Η κ. Μενεγάκη δεν έχει φοιτήσει σε καμιά σχολή Καλών Τεχνών ούτε και έχει διδαχτεί και  πολλά περί μεικτών τεχνικών, υλικών και  διάφορα άλλα μυστικά της τέχνης. «Δυστυχώς», τονίζει, «οι δύσκολες συνθήκες της ζωής μου δεν το επέτρεψαν, αλλά πάντα ελπίζω πως θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να μάθω καινούρια πράγματα και να βελτιωθώ σαν καλλιτέχνης. Για την ώρα, ας πούμε πως παίζω με το χρώμα και  πειραματίζομαι πάνω σε οποιοδήποτε υλικό βρεθεί μπροστά μου.

 

Το 2005 διδάχτηκα την τεχνική batik, ζωγραφική σε μεταξωτό ύφασμα με ανεξίτηλα χρώματα. Ερωτεύτηκα τον τρόπο που το χρώμα απλώνεται στο μετάξι, που αγκαλιάζεται και αναμιγνύεται σχεδόν ανεμπόδιστο, που είναι σαν να έχει τη δική του απόφαση ροής, που δεν με λαμβάνει και πολύ υπ’ όψιν. Μια δική του χαρούμενη προσωπικότητα.  Αυτή τη δεκαετία λοιπόν έχω σκύψει για  πολλές ώρες πάνω στο επιτραπέζιο τελάρο, έχω λειώσει πλάκες από κερί, έχω αφήσει τα χρώματα να κυλήσουν στο ύφασμα και να δημιουργήσουν εικόνες και αποχρώσεις που αποτελούσαν εκπλήξεις ενθουσιασμού σε ‘μένα, όταν τις ολοκλήρωνα».

 

Εκτός από το μετάξι ζωγραφίζει και σε άλλα υλικά, όπως γυαλί και πέτρα, σε ξύλο, σε καμβά με λαδομπογιά και ακρυλικά, με λίγα λόγια ζωγραφίζει παντού.

 

«Έντεκα χρόνια τώρα έχω πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Αθήνα τα πρώτα 5 χρόνια, μια που εκεί μεγάλωσα κι έζησα σχεδόν όλη μου τη ζωή. Η έντονη αγάπη μου για τη θάλασσα και το ανεμπόδιστο στο βλέμμα ορίζοντα, με έφεραν να ζήσω στην Ιεράπετρα εδώ και 6 χρόνια. Πήρα και στην Ιεράπετρα μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις με άλλους καλλιτέχνες και χειροτέχνες της πόλης», προσθέτει.

 

Στην Φουρνή λαμβάνει χώρα η πρώτη της ατομική έκθεση. «Σε ένα πανέμορφο χωριό του Μεραμπέλλου, στη Φουρνή, σε έναν άνετο χώρο στην αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου, δοκιμάζω να εκθέσω κάθε υλικό πάνω στο οποίο έπαιξα και ένιωσα χαρούμενη χρωματίζοντάς το. Με αδυναμία πάντα στα μεταξωτά μου, πίνακες, φουλάρια και εσάρπες, αλλά επίσης και  στη νέα μου αγάπη, “στα ξύλινα μου”, ξύλινα ζωγραφιστά κοσμήματα που με πολύ κόπο και μεράκι μαστορεύω εξ αρχής, κόβοντας η ίδια τα ξύλινα σχήματα, περιμένω τους επισκέπτες», καταλήγει η καλλιτέχνης.

 

Η έκθεση θα λειτουργήσει από αύριο Παρασκευή έως και την Κυριακή  11- 2 π.μ. και 7- 10 μ.μ.