Ο Γ. Λιονάκης για τον νέο ΚΟΚ: Χωρίς επιτήρηση, κανένας Κώδικας δεν μπορεί να εφαρμοστεί

Σημαντικές επισημάνσεις για τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και την ουσία της οδικής ασφάλειας έκανε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων Ηρακλείου, κ. Γιάννης Λιονάκης, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Ηχώ 99,8, «Καλημέρα Λασίθι»

Ο κ. Λιονάκης τόνισε πως, παρά τις αλλαγές που εισάγονται στον νέο Κώδικα, δεν σημειώνονται ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, ενώ εστίασε στην απουσία στρατηγικού σχεδιασμού για την κυκλοφοριακή παιδεία.

Από πλημμέλημα σε κακούργημα η εγκατάλειψη θύματος

Μία από τις βασικές αλλαγές που επισήμανε ο κ. Λιονάκης είναι η αυστηροποίηση του άρθρου που αφορά την εγκατάλειψη θύματος τροχαίου. Όπως εξήγησε, μέχρι πρόσφατα, η εγκατάλειψη θύματος θεωρούνταν πλημμέλημα, με ποινή μόλις έξι μηνών. Πλέον, αυτό μετατρέπεται σε κακούργημα, γεγονός που συνιστά μια θετική εξέλιξη.

Πρόστιμα και παραβάσεις: αυστηρότερη αντιμετώπιση των υποτροπών

Ο νέος Κώδικας φαίνεται να στοχεύει στην τιμωρία της υποτροπής και όχι τόσο στην αποτροπή της πρώτης παράβασης. Σε σοβαρές παραβάσεις, όπως η παραβίαση κόκκινου σηματοδότη, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή η μη χρήση ζώνης, παιδικού καθίσματος και κράνους, επιβάλλεται πλέον πρόστιμο 350 ευρώ και αφαίρεση στοιχείων οδήγησης για έναν μήνα. Σε περίπτωση επανάληψης, οι ποινές γίνονται εξοντωτικές – φτάνοντας έως και την αφαίρεση του διπλώματος για πέντε ή δέκα χρόνια.

Ωστόσο, ο κ. Λιονάκης σημείωσε πως οι κυρώσεις δεν επεκτείνονται πλέον στο ίδιο το όχημα, καθώς δεν προβλέπεται η αφαίρεση πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας. «Το μέτρο πλέον στοχεύει στον οδηγό, όχι στο μέσο, που μπορεί να χρησιμοποιείται και από άλλους», ανέφερε.

Το πρόβλημα της επιτήρησης

Παρά τις νομοθετικές ρυθμίσεις, το μείζον ζήτημα παραμένει η επιτήρηση. «Ποιος θα ελέγξει ποιον;», αναρωτήθηκε ο κ. Λιονάκης, σημειώνοντας πως η υποστελέχωση των αστυνομικών υπηρεσιών και η έλλειψη τεχνικών μέσων αποτελούν τροχοπέδη στην εφαρμογή του Κώδικα. Όπως είπε, η πραγματικότητα δείχνει πως ακόμη και σε βασικούς οδικούς άξονες, όπως η παραλιακή του Ηρακλείου, οδηγοί κινούνται με 90 και 100 χλμ./ώρα, χωρίς να επιβάλλονται κυρώσεις.

Οδηγοί χωρίς δίπλωμα: ένα σιωπηλό ποσοστό 20%

Ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΠΡΟ.Τ.Α. επεσήμανε ένα λιγότερο συζητημένο αλλά κρίσιμο πρόβλημα: την οδήγηση χωρίς δίπλωμα. Όπως ανέφερε, περίπου το 20-21% των οδηγών στους δρόμους δεν διαθέτει άδεια οδήγησης – είτε γιατί δεν απέκτησαν ποτέ, είτε γιατί τους έχει αφαιρεθεί. «Ακόμη και μετά την αφαίρεση του διπλώματος, οι περισσότεροι συνεχίζουν να οδηγούν κανονικά, χωρίς συνέπειες», υπογράμμισε.

Κυκλοφοριακή αγωγή: η μεγάλη απουσία

Η πιο ουσιαστική παρατήρηση του κ. Λιονάκη αφορά την παντελή απουσία κυκλοφοριακής αγωγής από τον σχεδιασμό του νέου Κώδικα. «Αυτό που λείπει είναι ένα πρώτο άρθρο που θα ορίζει ως στόχο την καλλιέργεια παιδείας. Ο Κώδικας πρέπει να ξεκινά από το σχολείο – από το νηπιαγωγείο, από το μαιευτήριο», είπε χαρακτηριστικά.

Αναφέρθηκε στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στην Ιεράπετρα, το οποίο είναι εγκαταλελειμμένο, και στο γεγονός ότι, παρά τα 150 εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν πανελλαδικά για αντίστοιχα πάρκα, τα περισσότερα παραμένουν ανενεργά. «Γίνονται υπεράνθρωπες προσπάθειες για να προσληφθεί έστω ένας υπάλληλος να λειτουργήσει τα πάρκα – και δεν γίνεται τίποτα. Ξέρουμε ότι η απόδοση αυτών των δράσεων είναι πολλαπλή, και παρόλα αυτά αδρανούμε».

Διεθνή παραδείγματα και συγκρίσεις

Ο κ. Λιονάκης ανέφερε πως υπάρχουν χώρες που έχουν θεσμοθετήσει την υποχρεωτική εκπαίδευση των φοιτητών σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής, ανεξαρτήτως ειδικότητας. «Σήμερα, δάσκαλοι και καθηγητές, όποιας ειδικότητας, είναι υποχρεωμένοι να διδάσκουν κυκλοφοριακή αγωγή στην τάξη τους. Αυτές οι χώρες έχουν πλέον φτάσει στους 18-19 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων. Εμείς ακόμα προσπαθούμε να πέσουμε κάτω από τους 70».

«Τα παιδιά μιμούνται τους γονείς στο τιμόνι»

Κλείνοντας, ο κ. Λιονάκης επανέλαβε με έμφαση πως η οδική ασφάλεια είναι υπόθεση παιδείας. «Όλα ξεκινούν από το σπίτι. Το παιδί που βλέπει τον πατέρα του να βρίζει, να περνά με κόκκινο ή να μην φορά ζώνη, θα κάνει αργότερα ακριβώς το ίδιο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι οδική ασφάλεια δεν σημαίνει μόνο τιμωρία. Είναι στάση ζωής, και ξεκινά από την οικογένεια και την εκπαίδευση».