Η παράσταση ανεβαίνει την Τρίτη 24 και Τετάρτη 25 Ιουνίου στο θέατρο “Μελίνα Μερκούρη” στην Ιεράπετρα
Στην πρωινή εκπομπή «Καλημέρα Λασίθι» του Ηχώ 99,8 φιλοξενήθηκαν η Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας κ. Σοφία Τσαντηράκη, η σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας κ. Νίκη Παπαδάκη, καθώς και τέσσερις έφηβοι ηθοποιοί, για να παρουσιάσουν τη φετινή παιδική θεατρική παράσταση του Συλλόγου, «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη, σε διασκευή Γιάννη Καλατζόπουλου.
Η παράσταση ανεβαίνει την Τρίτη 24 και Τετάρτη 25 Ιουνίου στο “Μελίνα”, σε έναν δροσερό χώρο, όπως σχολίασαν με χαμόγελο οι συντελεστές, που υπόσχεται δύο βραδιές γέλιου, σκέψης και δημιουργικής παρουσίας από τη νεανική ομάδα του Συλλόγου.
Αριστοφάνης… αλλιώς – με μάγισσες, τηλεόραση και μπάσκετ!
Η σκηνοθέτης Νίκη Παπαδάκη εξήγησε πως η παιδική διασκευή των «Βατράχων» έχει προσαρμοστεί δημιουργικά, κρατώντας τον πυρήνα του έργου αλλά προσαρμόζοντας το λεξιλόγιο και τα σκηνικά στις ηλικίες των παιδιών, χωρίς βωμολοχίες και με έντονο χιούμορ. Οι βάτραχοι είναι πλέον… μαγεμένοι από μια μάγισσα που ονομάζεται TV-μουάξ, μια σαφή αναφορά στην τηλεόραση και την παραπληροφόρηση της σύγχρονης εποχής.
«Η τέχνη έχει χάσει την αίγλη της, υπάρχει παρακμή. Ο Διόνυσος, θεός του θεάτρου, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη για να φέρει πίσω τον καλύτερο ποιητή και να σώσει το θέατρο», ανέφερε η κ. Παπαδάκη, τονίζοντας τη διαχρονικότητα του αριστοφανικού σχολίου για την κρίση των αξιών.
Οι μαθητές που συμμετέχουν – ηλικίας 9 έως 14 ετών – μίλησαν με ενθουσιασμό για την εμπειρία τους. Ένας εξ αυτών, ο Παναγιώτης, είπε πως υποδύεται τον Ξανθία, τον δούλο του Διόνυσου, που προσπαθεί με χιούμορ και φόβο να τον συνοδεύσει στον Άδη. Η Άννα ανέλαβε διπλό ρόλο, του Ηρακλή και ενός από τα βατραχάκια, ενώ η Ελεονώρα και η Ελαία περιέγραψαν σκηνές με χιούμορ και ανατροπές: ο Διόνυσος ντύνεται Ηρακλής, μπερδεύεται με τον Κέρβερο, και όλα καταλήγουν σε μια σειρά ευτράπελων καταστάσεων.
Ιδιαίτερη στιγμή της παράστασης, όπως αποκάλυψαν, είναι ένας πρωτότυπος «ποιητικός αγώνας» μεταξύ του Αισχύλου και του Ευριπίδη, που παρουσιάζεται ως… αγώνας μπάσκετ με απαγγελία τραγωδιών, μια φρέσκια και ταυτόχρονα απαιτητική προσέγγιση.
Η τηλεόραση, τα social media και το θέατρο ως αντίδοτο
Η κ. Τσαντηράκη σχολίασε πως «η τηλεόραση και η υπερπληροφόρηση δεν βοηθούν πια τον άνθρωπο. Μεγαλώσαμε με δύο κανάλια και υψηλού επιπέδου εκπομπές. Τώρα, ακόμα και τα social media λογοκρίνουν ή χειραγωγούν περιεχόμενο. Γι’ αυτό το θέατρο είναι πιο απαραίτητο από ποτέ».
Αναφορά έγινε και στα βαθύτερα νοήματα του έργου: συλλογικότητα, αλληλεγγύη, απώλεια της προσωπικής και κοινωνικής ισορροπίας. «Με το “εγώ” δεν γίνεται τίποτα. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να προχωρήσουμε», ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Παπαδάκη.
Από τα σκηνικά μέχρι τις ιδέες – όλα από τα παιδιά
Η ομάδα της παράστασης συμμετέχει ενεργά σε κάθε στάδιο: ζωγραφίζουν τα σκηνικά, προτείνουν χορογραφίες, σχεδιάζουν τις αφίσες. Η Νίκη Παπαδάκη τονίζει ότι «τα παιδιά έχουν λόγο, έχουν φαντασία και τη στηρίζουμε». Παράδειγμα η Άννα, που πρότεινε χορογραφία για τους βατράχους, η οποία και υιοθετήθηκε.
Η παράσταση έχει υποστηριχθεί από τη Φαίη, που σχεδίασε την αφίσα, καθώς και από το βεστιάριο του Συλλόγου, από το οποίο προέρχονται τα κοστούμια.
Εκδηλώσεις και συνέχεια
Η παράσταση των «Βατράχων» παρουσιάζεται στις 24 και 25 Ιουνίου στο "Μελίνα", ενώ έπεται πλούσιο πρόγραμμα:
- Στις 29 Ιουνίου, το παιδικό τμήμα 6-9 ετών θα παρουσιάσει στο λιμάνι, στο πλαίσιο της Ναυτικής Εβδομάδας, το έργο «Το ταξίδι», που έγραψαν τα ίδια τα παιδιά με τη βοήθεια της Λουίζας Πορφύρη.
- Τον Ιούλιο, οι ενήλικες της θεατρικής ομάδας ανεβάζουν τον «Εκατομμυριούχο».
- Τον Σεπτέμβριο, έρχεται η «Στέλλα με τα κόκκινα γάντια».
- Τέλος, σχεδιάζεται και συμμετοχή των εφήβων σε φεστιβάλ αρχαίου δράματος στον Δίον Πιερίας.
Ένα θέατρο που χτίζει προσωπικότητες
Η συζήτηση στην εκπομπή έκλεισε με αισιοδοξία και συγκίνηση. «Ακόμα κι αν τα παιδιά δεν ακολουθήσουν τον δρόμο του θεάτρου, παίρνουν κάτι βαθύ μαζί τους. Αυτές οι εμπειρίες διαμορφώνουν ψυχές», υπογράμμισε η κ. Παπαδάκη.
Η παρουσία τους στον «Ηχώ 99,8» δεν ήταν μόνο μια παρουσίαση έργου, αλλά μια υπενθύμιση της αξίας της δημιουργίας, της τέχνης, της συλλογικότητας και του φωτός που μπορεί να φέρει το παιδικό βλέμμα στον κόσμο μας.
