Ακούστε εδώ την εκπομπή της 17.11.2021 με τον Μάριο Διονέλλη
Υπάρχει η διανόηση της Σώτης, που ζητά (ξανά) την κατάργηση της αργίας του Πολυτεχνείου, και υπάρχει και η τέχνη του Κυριάκου Ρόκου που ξανατυπώνει τα «αποτυπώματά» του, μετά το 1977. Υπάρχει η προσπάθεια της λήθης και της διαστρέβλωσης και υπάρχει και η μνήμη, ίσως το δυνατότερο όπλο των λαών.
Για κάθε Σώτη που βλέπει στην επέτειο μόνο «αναρχοφασίστες» και καμένα αυτοκίνητα εμείς να φτιάξουμε χιλιάδες νέους Ρόκους που να θυμούνται και να σέβονται, που να γίνονται «μπρόκοι» και να καρφώνουν γερά τις σελίδες της ιστορίας μας στο πάτωμα. Μπρόκοι μυτεροί σαν την πορεία στην Αμερικανική Πρεσβεία, που τσιμπάνε σταθερά τα οπίσθια κάθε εξουσίας και κάθε λογοτεχνίζουσας αριστείας.
48 χρόνια μετά, μένουμε προσηλωμένοι στον Ρίτσο και τον Καμπανέλλη, την Καρέζη και τον Ξυλούρη, τον Παπαγιαννόπουλο και τον Μίκη (που λείπει φέτος για πρώτη φορά). Και στις εικόνες της εισβολής που έδειξε σε όλο τον κόσμο ένας Ολλανδός (κοίτα σύμπτωση) φωτορεπόρτερ.
