Πρεμιέρα 18 Ιουλίου για την νέα παράσταση του Συλλόγου Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας

11:18 π.μ. - Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2020
11:06 π.μ. - Δευ, 29/18/2020
Image: Πρεμιέρα 18 Ιουλίου για την νέα παράσταση του Συλλόγου Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Γιαννίδης μιλά στον Ηχώ 99,8 για την παράσταση «Στον αγαπημένο μας συνάδελφο και φίλο» και τους συντελεστές της

Λίγα λόγια για το έργο μας

Ο Γιώργος ο πιο ικανός υπάλληλος μιας διαφημιστικής εταιρίας που έχει αναλάβει ένα σημαντικό έργο, σκοτώνεται σε τροχαίο ατύχημα χωρίς να αφήσει πίσω του την εργασία. Οι προθεσμίες τρέχουν και η εταιρεία κινδυνεύει να χάσει την δουλειά και οι υπάλληλοι τα μπόνους. Τι θα κάνουν τώρα, πως θα σώσουν την κατάσταση;…

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Γιαννίδης μιλά στον Ηχώ 99,8 για την παράσταση:

Λίγα λόγια από τον σκηνοθέτη:

Μετά από μια περιπετειώδη χρονιά επιτέλους ανεβαίνουμε στην σκηνή. Όταν το φθινόπωρο ψάχναμε για το καινούργιο έργο που θα ανεβάζαμε, όπως κάθε χρόνο, είχαμε διαβάσει αρκετά έργα. Μια διαδικασία που έχει την γοητεία της και εμπλουτίζει τις θεατρικές μας γνώσεις. Όλα αυτά τα χρόνια που ανεβάσαμε δεκάδες θεατρικά έργα δεν θα είναι υπερβολή να πούμε πως διαβάσαμε εκατοντάδες. Διαβάσαμε κλασικά και σύγχρονα ελληνικά και ξένα έργα έως ότου «πέσαμε» πάνω σε ένα σύγχρονο έργο μιας νέας δημιουργού της Κατερίνας Λουκίδου. «Στον Αγαπημένο μας συνάδελφο και φίλο». Μας ενθουσίασε από την πρώτη ανάγνωση. Επικοινωνήσαμε με την συγγραφέα η οποία ευχαρίστως μας έδωσε την άδεια για να το ανεβάσουμε και την ευχαριστούμε πολύ. Ξεκινήσαμε με μεγάλη όρεξη τις πρόβες. Το έργο θα ανέβαινε τέλος Μαρτίου. Αλλά ο Covid-19 είχε άλλη γνώμη. Ήρθε και μας απαγόρεψε και πρόβες και παράσταση. Κλειστήκαμε σπίτια μας αλλά δεν τα παρατήσαμε. Συνεχίσαμε με διαδικτυακές πρόβες και τώρα που μας άφησε για… λίγο ο Κοβιντάκος αμοληθήκαμε πάλι. Είμαστε λοιπόν εδώ και ανεβαίνουμε στην σκηνή με τα όποια μέτρα ασφαλείας απαιτούνται και με περιορισμένο αριθμό θεατών. Δεν μας πτοεί αυτό. Ίσα ίσα θα δώσουμε περισσότερες παραστάσεις, κι αυτό μας ενθουσιάζει. Επίσης σαν σκηνοθέτης και ηθοποιός θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους και συνεργάτες μου, με τους οποίους συνεργαστήκαμε άψογα σε όλες τις φάσεις της περιπέτειας μας. Ευχαριστώ φυσικά και τον Σύλλογο Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας που για δεύτερη χρονιά μου δίνει την δυνατότητα να σκηνοθετήσω. Μην παραλείψω τις ευχαριστίες στον Δήμο και την Κοινοπολιτία Ιεράπετρας για την παραχώρηση της αίθουσας Μελίνα Μερκούρη για πρόβες και τους χώρους για τις παραστάσεις καθώς και του οπτικοακουστικού υλικού. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς μας που χωρίς την υποστήριξη τους, σ΄ αυτές τις δύσκολες εποχές θα ήταν πολύ δύσκολη η πραγματοποίηση της παράστασης

Δημήτρης Γιαννίδης

Λίγα λόγια από την συγγραφέα του έργου:

Στον αγαπημένο μας συνάδελφο και φίλο

Ξαναδιαβάζοντας το έργο με την ευτυχή αφορμή αυτής της παράστασης και με απόσταση τεσσάρων περίπου χρόνων από την έκδοσή του, παρατήρησα με έκπληξη δύο πράγματα.

Το πρώτο έχει να κάνει με το ύψος του μισθού και του μπόνους που ωθούν τους ήρωες του έργου σε ακρότητες. Ε, λοιπόν μου φαίνονται πλέον πολύ μεγάλα. Σκέφτηκα ότι ο μισθός του Γιώργου θα μπορούσε να είναι πολύ κατώτερος των 600 ευρώ και πάλι να τρέχει όλη μέρα. Και να μην υπάρχει μπόνους αλλά όλη αυτή η ιστορία να εξελίσσεται χωρίς κανένα άλλο κίνητρο από τον κίνδυνο της ανεργίας. Και τι μπορώ να κάνω εγώ γι αυτό εκτός από το να μειώσω το ποσό σε μια επόμενη έκδοση του έργου;

Κι εδώ μου ήρθε η δεύτερη παρατήρηση, η οποία είναι κυρίως συγγραφική. Μου φάνηκε δηλαδή ότι το κείμενο έχει πολλά επιφωνήματα και πάρα πολλά θαυμαστικά. Αν το ξανάγραφα, σκέφτηκα, θα έσβηνα τουλάχιστον τα μισά. Πρόκειται για μια ένδειξη συγγραφικής ωριμότητας; Πολύ φοβάμαι πως όχι. Έχω την αίσθηση πως το παράλογο της υπόθεσης δεν με εντυπωσιάζει πλέον τόσο πολύ, ώστε να εκφραστεί με τόσα σημεία στίξης. Όπως αντίστοιχα δεν με εντυπωσιάζει ο παραλογισμός της πραγματικότητας τόσο, ώστε να της αντισταθώ με όλη μου τη δύναμη. Είναι δύσκολα τα θαυμαστικά, απαιτούν ένταση, δράση, αντίδραση κι εγώ δεν έχω πολλή ενέργεια πια. Και από εκεί που θεωρούσα ότι ταυτίζομαι με το Γιώργο, άρχισα να βρίσκω μέσα μου κομμάτια του Μιχάλη, της Τζένης και της Δημητράκου.

Ίσως όμως… Mπα… Δεν μπορώ να ζητήσω τέτοιο πράγμα από εσάς. Αλλά και πάλι… εσείς είστε το κοινό και συν-διαμορφώνετε το έργο. Ίσως λοιπόν εσείς, ναι, εσείς, να τα νιώσετε τα θαυμαστικά ακόμα και αν δεν τα βλέπετε γραμμένα. Είμαι σίγουρη εξάλλου πως οι ηθοποιοί θα τα παίξουν όλα, ένα προς ένα. Ίσως γελάσετε, ίσως θυμώσετε, ίσως προβληματιστείτε. Αυτό θα με παρηγορούσε πάρα πολύ. Γιατί τότε κάπου, σε κάποιο κέντρο ενόρασης, σε κάποιο κόσμο, ίσως και μέσα μας, θα ραγίσει μια κρυστάλλινη σφαίρα. Κι αυτό για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό!

Κατερίνα Λουκίδου

Η Κατερίνα Λουκίδου γεννήθηκε στη Γερμανία και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη νομικής και διδάκτορας πολιτικής επιστήμης. Από το 2004 ζει, εργάζεται στην Αθήνα και ασχολείται με τη θεατρική γραφή, ενώ έργα της έχουν παρασταθεί στην Αθήνα και τη Σύρο.

Διατηρεί την ιστοσελίδα της όπου παρουσιάζει έξι θεατρικά έργα. «Σκόνη», «Obsolescence», «Καρδιά της Κατσαρίδας», «Τόκιο 1974», «Μπλε κινίνο» και «Στον Αγαπημένο μας Συνάδελφο και Φίλο» μια κωμωδία για τις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις και την κατασκευή της πραγματικότητας

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γιαννίδης

Σκηνικά: Χριστίνα Τσιαρέ.

Φωτισμοί: Νίκος Νικολουδάκης.

Μουσική επιμέλεια -Ενδυματολογία: Κατερίνα Κονταξάκη.

Σκίτσο αφίσας: Κέλλη Παπαδάκη.

Φωτογράφιση προγράμματος: Ηρακλής Μήλας.

Βιντεοσκόπηση τρέιλερ: Ελισάβετ Γιαννίδη.

Πρόγραμμα: Ανδρέας Δρανδάκης.

Εκτύπωση: Fritzyart.

Βοηθός παραγωγής: Ελισάβετ Γιαννίδη.

Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά)

Όλγα: Αμάντα Ασπραδάκη.

Φύλακας: Δημήτρης Γιαννίδης.

Προϊσταμένη: Δέσποινα Διακάκη

Μέντιουμ: Κατερίνα Κονταξάκη.

Τζένη: Δέσποινα Μπιτζέ.

Καθαρίστρια-Μάνατζερ: Νίκη Μύρου.

Μιχάλης: Νίκος Νικολάκης.

Γιώργος: Γιώργος Χριστάκης.

hxonews