Απάντηση του Νοσοκομείου Ιεράπετρας σε καταγγελία για ανάρμοστη συμπεριφορά γιατρών και νοσηλευτών

11:31 π.μ. - Τετάρτη, 3 Ιουνίου 2020
11:06 π.μ. - Τετ, 03/31/2020
Image: Απάντηση του Νοσοκομείου Ιεράπετρας σε καταγγελία για ανάρμοστη συμπεριφορά γιατρών και νοσηλευτών

Απαντά η Γ. Μαρκάκη Νοσηλεύτρια Τ.Ε. Υπεύθυνη Γραφείου Προστασίας Δικαιωμάτων Ληπτών – Τριών Υπηρεσιών Υγείας

ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ 3/6/2020

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ-ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ Γ.Ν.ΚΥ. ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Με αφορμή την ανάρτηση σας στις 29/5/20 στο προσωπικό σας profile στο f/b και την κοινοποίηση της δημόσια θεώρησα υποχρέωση μου να σας απαντήσω αν και δεν απευθυνθήκατε στην υπηρεσία της οποίας είμαι υπεύθυνη όπως θα άρμοζε,

[Γραφείο προστασίας δικαιωμάτων ληπτών-τριών υπηρεσιών υγειάς].

Ονομάζομαι Μαρκάκη Μαρία είμαι Νοσηλεύτρια Τ.Ε. και υπηρετώ συνολικά 23 χρονιά τη μάχιμη νοσηλευτική από διάφορα πόστα

1 χρόνο εργασίας στην Α/Π του ΠΑ.Γ.Ν.Η 1 χρόνο στην παθ/κή-ογκολογική.

6 χρόνια στο Γ.Ν.ΑΓ.Ν από τα οποία τα 5 στην Μ.Ε.Θ. και τα τελευταία 16 συνεχόμενα έτη στην πολύπαθη παθ/κή κλινική του νοσ/μείου της γενέτειρας πόλης μου της Ιεράπετρας ως υπεύθυνη νοσηλεύτρια της κλινικής και τους τελευταίους 2 μήνες ως υπεύθυνη του γραφείου προστασίας δικαιωμάτων ληπτών-τριών υπηρεσιών υγειάς.

Γιατί αναφέρω τα παραπάνω;;;

Σίγουρα δεν προβάλω το βιογραφικό μου!!!

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για αυτό…

Απλά θεωρώ αυτονόητο να καταστήσω σαφή τόσο την ταυτότητα όσο και την επαγγελματική μου ιδιότητα σαν άτομο που έλαβε την πρωτοβουλία να σας απαντήσει.

Ξεκινάτε την ανάρτηση σας με ένα… Έλα-Έλα…

Λόγια μιας συναδέλφου νοσηλεύτριας που όπως μας αναφέρετε προσπαθεί απεγνωσμένα να προβεί σε μια [άγονη] φλεβοκέντηση ενός υπερήλικα-κατακεκλισμένου-αφυδατωμένου ασθενούς…

Κυρία Καπαρακη εργάζομαι 23 συναπτά έτη στον κλάδο… Αν προσθέσουμε και τα 4 έτη σπουδών και πρακτικής εξάσκησης ανέρχονται συνολικά στα 27 οπότε θεωρώ πλέον τον εαυτό μου αρμόδιο και από ηθικής πλευράς να σας απαντήσω…

Απλά επέλεξα ένα άλλο βήμα και όχι τα σχόλια κάτω από την ανάρτηση σας στο f/b όπως πολλοί συντοπίτες μας έπραξαν!!!

Άραγε όλοι εσείς που μας στήνετε στα 2 μετρά σκεφτήκατε ποτέ πόσο δύσκολο είναι αυτό;;;

Η φλεβοκέντηση σε ένα ανοσοκατεσταλμένο-αφυδατωμένο- υποσιτιζόμενο- collapsus ασθενή;;;;

Και ταυτόχρονα πόσο επιτακτικά αναγκαίο είναι;;;;

Ο ασθενής αυτός συνήθως αδυνατεί η δυσκολεύεται να σιτιστεί per os…

Aυτά τα σωληνάκια του ορού όπως λέτε…δηλ. η ενδοφλέβια χορήγηση υγρών καθώς και η παρεντερική διατροφή τον κρατάνε στη ζωή!!!

Έχω περάσει άπειρες ώρες σκυμμένη πάνω από κρεβάτια πασχόντων συνανθρώπων μας αναζητώντας μια φλέβα επικαλούμενη όλες τις ανώτερες δυνάμεις όταν οι προσπάθειες μου αποβαίνουν άκαρπες…

Το Έλα Έλα…της συναδέλφου ήταν επίκληση και όχι διαμαρτυρία!!!

Η αγωνία της απορρέει από ξεκάθαρο ενδιαφέρον και αίσθημα ευθύνης και όχι απαξίωση…

Κυρία Καπαρακη…έχουμε εκπαιδευθεί με την ανάλογη δεοντολογία του επαγγέλματος…

Φροντίζουμε ανθρώπους κι όχι αντικείμενα!!!

Ο 100χρονιτης παππούς ο 16 χρόνος έφηβος ο 30χρονος νεαρός άνδρας και το 4 χρόνο νήπιο έχουν ακριβώς την ίδια αντιμετώπιση από τον ιατρικό-νοσηλευτικό κλάδο…

Η υποχρέωση μας για την προάσπιση της υγειάς του πάσχοντας δεν γνωρίζει διακρίσεις οποιασδήποτε μορφής.

Έχουμε οριζόντιο τρόπο σκέψης, προσέγγισης, και παροχής των υπηρεσιών μας στον πάσχοντα συνάνθρωπο!!!

Και επανέρχομαι στο δημοσίευμα σας;

Αναφέρετε πως η συνάδελφος [πέταξε] τον ορό στο κρεβάτι κι έφυγε τρέχοντας!!!

Αλήθεια αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί χρειάσθηκε να βγει από το θάλαμο νοσηλείας τρέχοντας;;;

Μήπως από το διπλανό θάλαμο τη φώναζε κάποιος άλλος ασθενής;;;

Μήπως χρειάσθηκε να εργάζεται βάρδια μόνη για άλλους 15 -20 νοσηλευόμενους;;;

Μήπως κάποιος άλλος ασθενής στο δίπλα θάλαμο αιμορραγούσε, υπέστη ξαφνικά ανακοπή, εγκεφαλικό επεισόδιο επιληπτική κρίση η και απεβίωσε;;;

Κυρία Καπαρακη

Μιλάτε για ψυχρή συμπεριφορά ..έλλειψη ενδιαφέροντος…απουσία συναισθημάτων κ.τ.λ.

Και σας θέτω ένα εύλογο ερώτημα..

Θεωρείτε ότι αυτό το επάγγελμα θα μπορούσε να το εξασκεί ένας άνθρωπος ψυχρός με έλλειψη αλτροουισμού εγωιστής για λόγους καθαρά βιοποριστικούς;;;;

Και σας απαντώ κατηγορηματικά όχι!!!

Η νοσηλευτική δεν είναι συμβατικό επάγγελμα!!!

Είναι ταυτόχρονα λειτούργημα που προϋποθέτει κατάθεση ψυχής και υπέρβαση δυνάμεων για να τελεσφορήσει…

Όλοι εμείς οι δημόσιοι λειτουργοί της υγειάς τόσο οι γιατροί όσο και οι νοσηλευτές έχουμε δώσει όρκο να υπηρετούμε τον πάσχοντας συνάνθρωπο μας!!!

Δεν χρειαζόμαστε κυρία Καπαρακη σχολές από τηλεμαραθώνιους όπως αναφέρετε στο δημοσίευμα σας..

Έχουμε αποφοιτήσει προ πολλού με πτυχία, μεταπτυχιακά και επαίνους στον κλάδο!!!

Δεν θέλουμε χειροκροτήματα κυρία Καπαράκη.,

Δεν τα ζητήσαμε ποτέ κι όταν μας τα προσφέρανε σκύψαμε ταπεινά το κεφάλι πάνω από κρεβάτια ασθενών!!!

Ένα ευχαριστώ χρειαζόμαστε…

Μια ένδειξη αναγνώρισης για την παροχή των υπηρεσιών μας.

Οι νοσηλευτές είναι γνωστό στους πάντες αποτελούν τον ποιο κακοπληρωμένο κλάδο του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα.

Εργάζονται καθημερινά με ωράριο κυκλικό σε αργίες-εορτές- πολλές φορές στερούμενοι ρεπό και κανονικές άδειες για να καλύψουμε έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες!!!

Οι επιπτώσεις της εργασίας μας είναι ορατές ακόμα και στην υγειά μας!!!

Έχετε δει ποτέ νοσηλευτή-τρία να φεύγει μετά από μια δύσκολη βάρδια;;;

Έχω δει εγώ τον εαυτό μου και τους συναδέλφους μου κυρία Καπαράκη!!!

Έχω δει συνάδελφο εργαζομένη 35 χρονιά να φεύγει με τα σαμπώ εργασίας επειδή τα παπούτσια δεν χωρούσαν τα πρησμένα από την ορθοστασία πόδια της!!!

Έχω δει νοσηλευτή να παρουσιάζει υπογλυκαιμία επειδή στη διάρκεια μιας βάρδιας δεν κατάφερε να πιει ούτε νερό!!

Έχω αντιμετωπίσει προσωπικά τροχαία-ανακοπές αιμορραγίες πολλαπλούς θανάτους από ατύχημα και μετά από μια ώρα έπρεπε να πάω σπίτι να θηλάσω το βρέφος μου, να φροντίσω με χαμόγελο την οικογένεια μου!!!

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;;

Για να καταλάβει ο κόσμος τι σημαίνει άσκηση νοσηλευτικής

Ποια είναι η δουλειά μας και κάτω από ποιες συνθήκες επιτελείται..

ΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ ΖΗΤΑΜΕ!!!

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!!!

Η μεγαλύτερη ικανοποίηση μου στα χρόνια που εργάζομαι η ευχή του παππούλη που τον βοήθησα να φάει.

Η προσευχή της εγκαταλελημένης γερόντισσας που της έκοψα τα νύχια..

Η ζωγραφιά του 5χρονου αγοριού στην παιδιατρική κλινική…

Ο σταυρός στο αμάξι μου που μου έφτιαξαν τα χέρια της άρρωστης Ρομά που φρόντισα!!!

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!!!

Αυτοί είναι οι νοσηλευτές και οι γιατροί που τόσο προσβλητικά παρουσιάζετε!!

Αυτοί είναι οι εργαζόμενοι που σταυρώνετε με τα σχόλια σας!!!

Δεν αξίζουμε!!!!

Δεν μας έχετε ανάγκη….

ΜΗΝ επιτρέψετε ποτέ στα παιδιά σας να γίνουν γιατροί!!!

ΑΠΟΤΡΕΨΤΕ τα από το να γίνουν νοσηλευτές!!

Είναι βαρύς ο σταυρός κι οι σταυρωτές πολλοί!!

Όμως εγώ όταν η μονάκριβη 17χρονη κόρη μου δήλωσε πως το όνειρο της είναι να γίνει γιατρός σκούπισα κρυφά ένα δάκρυ….

Κι όταν με ρώτησε ποια θα είναι η αμοιβή της είπα….

Ένας ωκεανός ευχών κι ένας ουρανός γεμάτος χαμογέλα από μαραζωμένα χείλη ανθρώπων που πονούν όταν σκύβεις δίπλα τους με αυταπάρνηση και αγάπη!!!

Αυτά παιδί μου θα είναι η αμοιβή σου!!

Για αυτά φυλάμε Θερμοπύλες όλοι εμείς!!!

Με εκτίμηση

Μαρία Γ. Μαρκάκη

Νοσηλεύτρια Τ.Ε.

Υπεύθυνη Γραφείου Προστασίας Δικαιωμάτων Ληπτών –Τριών Υπηρεσιών Υγείας